ps: hier ook volgbaar.
30 responses to kermisvis
Geef een reactie
Pingbacks & Trackbacks
-
[…] trouwe lezer heeft gezien dat er geknoeid is met het einde van het vorige verhaaltje. mijn excuses, ik was te rap geweest. ik zou willen zeggen dat het niet meer gaat gebeuren, maar […]
Ik ben echt je grootste fan.
Zit hier weer met tranen. Altijd raak, jij. Altijd raak.
je bent altijd te lief jij 🙂
Ik meen het.
(Het waren de goudvissen enzo die het ‘m deden, maar ook dat terugblikken op een moment dat je vol van verwachting wacht op iets dat gaat komen en goed gaat zijn, en dat alles ook goed is maar ook anders dan hoe je het ooit had kunnen bedenken op momenten die bol staan van verwachting.)
Ja het is gewoon echt keischoon hé
mannekes ik ga hier echt nen onuitstaanbare dikke nek krijgen hoor 🙂 maar merci, zo leuk dat jullie het tof vinden! ge hebt geen idee hoeveel plezier die fijne comments doen!
Zo schoon alweer. Ik bekijk je tekeningen graag opnieuw en opnieuw. Ik vind er telkens nieuwe dingen in.
Ha, stress schaadt ongeboren kind. Daar heb ik me toch ook een pak over gestresst.
Altijd weer een zalig originele verwezenlijking van gedachtesprongen.
Zalig!
Ik vond het ook een hele verantwoordelijkheid, dat zwanger zijn. En je staat er zo een beetje alleen voor eigenlijk, want jij bent het die elke hap/slok afweegt in je hoofd. En dan daarover stressen.
Mooi ‘omtekend’ (ik wilde omschreven schrijven, maar dat is het niet helemaal, he).
dankje saar! ik heb daar al zo vaak over zitten nadenken. ik vond die verantwoordelijkheid zo zwaar. en ik vraag me dan af: mooi dat we vandaag toxoplasmose kunnen vermijden, daar voorkom je vast een paar drama’s mee. anderzijds vond ik die adviezen knap beangstigend en dat moet zo’n foetus dan toch ook meekrijgen? bovenop de stress die je sowieso al hebt als dolgedraaide afgejakkerde werkmens? het geeft ook zo’n vals gevoel van controle, dat je het in de hand hebt allemaal.
Boenk erop. Zo mooi, zo waar, … elke keer opnieuw.(Ik was tot nu toe een stille observer).
Het is allemaal veel minder heftig geweest voor mij dan voor jou, maar veel van je gevoelens – al dan niet in mindere mate – zijn er hier ook geweest (of zijn er nog steeds). Ik wou dat ik dat ook kon, het uittekenen, het uitschrijven, het uitspreken,… Maar eender hoe, het lukt me niet, ik luister dan naar mezelf of kijk naar mijn getypte tekstje en denk “dat is het toch niet helemaal”
Dus dank je wel!!
zo fijn dat je de moeite nam om iets te schrijven en zo blij dat je het herkenbaar vindt. ik vind het elke keer ZO’n opluchting! dat ik niet alleen ben, maar dat er een leger van ouders zijn die het ook allemaal niet zo geweldig evident vinden.
Eigenlijk heb ik geen hier geen woorden voor. Ik vind dit zo ongelofelijk knap. De tekeningen, de teksten, de inhoud. Kippenvel krijg ik ervan. Telkens opnieuw. En het rare is (of is net niet) dat mijn kinderen al lang en breed het huis uit zijn. En je me toch iedere keer weer naar de strot grijpt….
zo lief dat je dit schrijft en dat het nog kan boeien, ook als het niet meer tot je dagelijks leven behoort. die leuke feedback, ik zweer het, ik krijg er altijd zo’n warm gevoel van, ik zal het nooit beu worden 😊
Echt weer heel herkenbaar, ik ben gek op die eerste tekening! En dat relaxen: dat kan ik ook echt maar dan ook echt niet.
merci 😘 ik zou het zo graag kunnen maar zelfs dat ademen is al n strijd. moet er wel bij zeggen dat er wel veel vooruitgang is geboekt sinds die sessies toen, maar echt geautomatiseerd is het echt niet.
Ik volg deze blog van het prille begin maar heb nog nooit gereageerd … maar wat heb je talent zeg! De gevoelens die je beschrijft zijn me vaak vreemd, maar je helpt me wel heel goed om mama’s met een minder grote roze wolk te begrijpen. Ik ben dus echt keibenieuwd of je iets met dit talent doet in het dagelijkse leven? 🙂
leuk om van je te horen! (en nog leuker dat je na een paar maand nog steeds komt lezen) ik heb niet echt een missie maar het doet me echt wat om te lezen dat mensen er wat aan hebben om te lezen over die donderwolk. ik teken alleen deze prentjes dezer dagen 🙂 en soms ook wel eens wat voor een friend die een uitnodiging of een postertje wil of zo (vroeger echt een massa plaatjes voor vriendinnen in de lerarenopleiding 🙂 ). ik pendel nogal een afstand dus het is een vooral een treinhobby eigenlijk 🙂
Mooi! Alweer!
Ik ben grote fan! Altijd veel te herkenbaar! Hier ook een goudvistrauma (of ze pleegden zelfmoord door uit de bol te springen of ze aten hun eigen staart op) en de angst voor de stress-tijdens-de-zwangerschap (ze zijn er nog niet en ik ben ze al aan het verknoeien voor de rest van hun leven). Je tekent/verwoordt zo prachtig!
<3
ps: ze aten hun eigen staart op? hier ging het meestal mis omdat ik met teveel liefde (en teveel zeep) om de vijf botten hun kom ging schrobben. kregen ze stress van. of ze raakten vergiftigd 🙂
die kat “ge moet het mij niet vertellen”….de max 🙂 (de rest ook btw 🙂 )
Alweer heel mooi inderdaad 🙂
Het mindfulnessen gebruik ik om in slaap te geraken, ook hier een piekermolen die nooit stopt
ja er zijn er nog die dat hier aanraden 🙂 ik zou het graag op de puk toepassen die weigert te maffen, maar dat is vast niet van het piekeren 🙂
Echt zooo mooi! Wat een talent. En wat een onzekerheid. Niet nodig joh, komt heus wel goed. Niet dat je daar iets aan hebt… Met veel liefde en knuffels kom je een heel eind.
zo lief, merci 🙂 het is de aard van het beestje i’m afraid, het scheelt ook wel een hoop teleurstelling soms als ik eerlijk ben 🙂
Ongelooflijk schoon, écht. En ik ben dan zelf nog niet eens mama hé! Maar ik zou me er zo in kunnen herkennen, ben ik zeker van.
zo lief, merci! doet zoveel plezier! nu de grote omg-ik-heb-een-jong-schok wat begint te bedaren ( na een jaar, toegegeven) neem ik me voor om soms ook al eens over andere onderwerpen te krabbelen, dat is dan zo eens wat anders 😊
Dit is eigenlijk de eerste keer dat ik hier kom kijken, ben zwaar onder de indruk en ik blijf maar doorklikken want ik vind het allemaal zo mooi! Wat een talent, niet alleen mooi getekend maar de inhoud ook zo schoon, herkenbaar absoluut, misschien niet in die mate maar dat doet er niet toe.
En dan lees ik hier in de commentaren dat je buiten het bloggen niets met tekenen doet? Niet te geloven, maar blijf vooral verder doen, het is prachtig en ik ga hier nog veel komen kijken en lezen.
wees zo welkom 🙂 zo bedankt dat je de moeite nam om dit te schrijven, het doet heel veel plezier!