Voor mijn zoontje dat geboren werd in de vreemde zomer van 2018. Het was buiten de buik ongeveer even warm als binnen. We lagen naast elkaar in het kraambed, hij in alleen een luiertje en ik onder een natte handdoek. En ik dacht: ik ben nog nooit zo blij en zo ongerust tegelijk geweest.
Voor mijn dochtertje. De vier jaren sinds zij er is zijn de warmste sinds de metingen, las ik in de krant.
Niet dat mijn moedergevoel of de krant de complexiteit van het klimaatprobleem goed kunnen vatten. Maar wetenschappers kunnen dat wel en zij zeggen in koor dat ongerustheid terecht is.
Voor mijn studenten, tegen wie ik tot in den treure op de wetenschappelijke methode loop te hameren. Dat kan ik nog wel uitleggen.
Misschien kunnen de beleidsmakers eens komen vertellen waarom ze geen actie ondernemen, want dat krijg ik niet geëxpliqueerd.
#teachersforclimate
zo solidair als duzend man met #youthforclimate
#globalstrikeforfuture
