ik loop hier vele verhalen achter, dus ik bundel er graag een paar voor u.
14 januari
De puk vroeg een prinsessenjurk aan de sint. We zijn een maand verder en moeder vraagt zich af waarom ze daar eigenlijk ooit een probleem van gemaakt heeft. Niets leent zich beter tot kostuumdrama als het dagelijks leven met een vierjarige. Die draaft nu heelder dagen in haar japon door het huis. En ik zeg het u: mijn leven makes more sense sinds die princess dress.
– Géén warme chocomelk, maar kouwe, héél kouwe, en véél, in de grooote roooze beker, mamaaa. (dat is nu toch de evidentie zelve zeg).
– Baah zooo vies! Ik wil dat nooit meer eten! (de groentjes waar gisteren nog drie porties van binnengingen)
– Zing nog eens dat liedje in het Engels. Neehee. Dat andere. In het Frans!
– Nu moet jij kijken want ik ga dansen! (Er volgt een opzwepende barokdans van 20 minuten, waarbij de prinses heel de tijd over haar sleep struikelt. Suggesties van de hofhouding om het ding even op te binden worden niét geapprecieerd.)
Ps: voor de gelegenheid heeft Hare Majesteit dit prentje zelf afgemaakt want ze wou het niet gezegd hebben, maar deze sterveling deed het toch een beetje verkeerd.
15 januari
Moeder: Kom, we gaan avondeten.
Prinses puk (met ogen die dramatisch de hemel zoeken): Maar dat is ZOOO. SAAAAI.
En moeder denkt: ik wil eigenlijk ook zo’n jurk.
16 januari
– Mamamamamamamamamamamamamamamamamama!
– Even wachten, ik ben nog aan het telefoneren puk.
– Maar ik heb geen geduld!
22 januari
Het is 19u13.
Prinses Puk is gevoed, gebaad en gepoetst, samen met een stuk of negen my little ponies uit de koninklijke stallen.
Alle knuffels en poppen zijn om onduidelijke redenen niet meer welkom in het bed maar liggen gerangschikt in het aanpalende circustentje.
De majesteit is voorgelezen, toegezongen en volgens de regels van de kunst – niet te strak, niet te los- als een rups ingepakt in haar jip-en-jannekedekbed.
Er is gereflecteerd over de dag die voorbij is.
De schooldag van morgen is overlopen en preventief bemopperd.
De hofdame geeft nog een knuffel.
Een kus.
Een liefdesverklaring.
Knipt het lichtje uit.
Grijpt naar de deurklink.
“MAAR IK VERVEEL ME ZOOOO”.
tot genoegen