september ’17

Verzamelpost van de maand, speciaal voor de medemens die niet op sociale media zit en daar om tal van redenen ferm gelijk in heeft, maar toch op zoek is naar een guilty pleasurken om te bingereaden.

1 september


Ik weet niet wat u aan het doen bent op deze mooie ochtend MAAR IK BEN AAN HET BLEITEN 😎 De puk ook even, tot de juf zei: kom je mee spelen? En daar ging ze, met zo’n kop van: ah is dat hier met spelen, had dat meteen gezegd. En ze keek niet meer om. En zo begon de eerste van vele eerste septembers.
2 september


Dat is raar joh, een kleuter ophalen van school. Hoeveel echter kan het nog worden?

We kregen een puk mee die

– niet gedut had (duh, moeder)

– vuil was, maar zo vuil

– alle boterhammen op had en de banaan ook

– lichtjes over de rooie was van alle spanning en sensatie

– niet kon herhalen wat de dag gebracht had, maar het was wel leuk

– eerst nog wat wild moest doen

– om 17u als een drunken sailor in slaap viel (tot 18u stipt: een uur is een uur.)

De puk is een kleuter, begot. En de juf heet Fanfare (Phara) en ze zag er al een beetje sufgekwetterd uit. Ik kan alleen blij vast stellen dat de puk geheel zichzelf bij haar kon zijn. Dat wens je alle pukken toe ❤️


4 september

Klein opstartprobleem vanochtend.

 

6 september


Bedenking van de week: ik blink nochtans niet uit in het structuur en routine, maar sta sinds november 2014 wel bijna dagelijks zo voor mijne spiegel (en dat gaat precies nog wel efkes zo zijn 🙃)

 

7 september

OMG the joys of youtube. Ik was gister een liedje aan het zingen voor de puk, dat ons meme altijd voor mij zong. Ik dacht dat het een soort kinderrijmpje was, want er is geen touw aan vast te knopen: tsjekkeleroomie in de bananica holleke wolleke enzo. Wat getaffel met zoektermen later, blijkt het een dikke hit uit 1945, gecoverd door Sinatra en al. En tenzij het diepere betekenislagen heeft die me ontgaan, gaat het over een kip die haar conversatie naar een hoger niveau wil tillen. De puk vindt t alvast een schijf. Als er iemand is die wat meer kan vertellen over de achtergrond van dit liedje: graag!

 

11 september



 

13 september


Alweer #RoaldDahlDay. De duistere, complexe tijdloze verteller zou vandaag 101 geworden zijn. Hij sluipt onze dagelijkse conversaties in als onuitputtelijke bron van aansprekingen voor de puk.

– Kom maar eens mee naar de badkamer mijn kleine fropskottel.

– Ik bent geen fropskottel!

– Mijn kleine snoskommertje dan

– Ik bent geen komkommertje!

– Ok, maar je bent wel een klein flitspoppertje.

– Ja, dat klopt.

 

20 september


Moeder heeft een nieuwe hobby: de puk van school afhalen.

– Hoe ging het vandaag?

– (hapt in boterham)

– Was het leuk?

– (tuurt in de verte)

– Heb je fijn gespeeld?

– (niets)

Tot ik mezelf bezig hoor. Hou nu toch eens even je snufferd, moeder. De naschoolse debriefing: het is een leerproces. Als je de puk even met rust laat, komen de verhalen vanzelf:

– Ik had géén ongelukje vandaag!
– (heeft niettemin een andere broek aan en schoenen uit de reservekast) Ja want ik had in de plassen gespringd. En mijn schoenen waren ook heel vol modder. (Sprongen de andere kindjes ook in de plas?) Nee want dat magt niet.

– Suzan was ziek want ze had overgegeeft.

– Fatima is heel leuk en ze heeft een roze jas. Ik ben daar dood op. (Dol. Je bent daar dol op.) NEE! DOOD! En ik bent ook dood op springkastelen!

– (onverstaanbaar liedje over vossen) x 40

 

21 september

Badkamerblues (Vanochtend rond 6u56)

– Huuuuu, niet weggaan!

– Maar pukkie, mama moet gaan werken

– Maar ik wilt oooook naar werkje!

– En jij gaat toch naar school

– Ik wilt niet naar schoooool! School is stout! Dat! is! niet! leuk!

En ik improviseer iets van: jawel joh smurf, jullie gaan vast weer fijne dingen doen, denk ik hoor. En ik duw mijn neus in die babykrullen, die er verdorie stiekem aan het uit groeien zijn en ik denk: huuuuu, niet weggaan.



 

22 september

18u15

Moeder: Puk? Puhuk? Puk! Waar ben je?

Puk (alweer in pijama): In de gang! Ik wacht op papa! Papaaa! Wanneer komt jij dan?



 

23 september

In de categorie “liedjes van vroeger met arige refreinen waar de puk dol op is”, hebben we een nieuwe winnaar, uit 1988. Ik vond het als kind ook echt magistraal en tegelijk volstrekt obscuur. Geen losstaand geval: “Hoezo” van Clouseau was mijn allereerste cassetje. Ik kon het, zoals zowat elke zesjarige die ik kende toen, van voor tot achter meezingen. Je was alleen maar een verlangen, niet meer dan dat, een vlucht, een achterdeur en toen ook nog doodgebloed en van liefde was geen sprake. Ik vraag me af wat die andere zesjarigen daaronder verstonden. Deze fan vond het allemaal toch maar wat contradictorisch gebrabbel. Ik herinner me dat ik ons mama in de auto eens vroeg wat het in godsnaam te betekenen had, maar niet meer wat ze antwoordde. Later kwam ik er vlotjes zelf achter.  Maar dus, over wat zingt Raymond hier? De lasten van het hebben van een intellectueel lief? De puk denkt: over haar tutter en chocola.


26 september

Moeder werkt wat meer van huis uit tegenwoordig. En is daar elke dag tot een uur of vier bijzonder blij mee.



 

27 september

Moeder las dit weekend dat stuk van Tales from the Crib over ouders die een pauzeknop zoeken. Ik hoorde mijn mama onlangs iets tegen de puk zeggen waarvan ik dacht: he, dat ken ik nog van ergens. Geleden van 1994 ofzo dat ik het gehoord had: het signaalzinnetje dat thuis aangaf dat onze single mom wat ruimte voor zichzelf nodig had. Het werkt beter dan zeuren als ik iets moet afwerken en een jengelpuk in de buurt heb die een vieruurtje gehad heeft, uitgebreid geknuffeld is en verteld heeft, maar niet in gang geraakt om eventjes iets anders te gaan doen. Altijd spannend wel: Ofwel staat ze meteen terug om te gniffelen dat ik niet gevonden ben (1 minuut rust, maar wel eens goed gelachen). Ofwel heeft ze om de hoek een stapel blokken gespot (jackpot 😎)



 

28 september


Il est 5 heures et le puk fait une petite crise. Op de keukenvloer.

– Huuuu, ik wilt melkie!

– Pukkie, het is genoeg joh, je hebt al twee glazen op

– Ik wilt nooooog! Huuuu! Melkiiiieeehiiiiee!

– en zeker ook al 20 rozijntjes

– Ik wilt nog rozijntjeeeees!

– straks krijg je buikpijn

– Ik wilt buikpijn!

– en binnen een uurtje gaan we eten.

– Ik wilt niet eten, eten is vies!

– Allez, allez, speel een beetje met je blokken.

– Nee die zijn! vies!

– Ga eens kijken of Monki al op is? Die ligt al heel de dag in bed.

– Nee Monki is niet mijn vriend meer! Monki is stout!

– Oeioei. Ga dan een tekening maken? Voor opa?

– Nee ik wilt alleen maar op de grond liggen!

– Ok dan. Mama gaat dan de soep koken he?

– Nee jij moet bij mij komen liggen!

– Ok, even dan.

Een minuut niks.

– Ik gaat Monki halen! Die moet ook op de grond liggen!

En de puk spurt, iets te ontstuimig als altijd, de trap op om de aap te halen. Stommel, stommel. Boven trekt zich een conversatie op gang over school en rozijntjes. Stommel, stommel. De poppen worden enigszins hardhandig uit hun wieg gelicht om naar de poppenschool te gaan.

– Kom maar kindjes! Kom maar Monki! Kom, we gaan een boekje lezen! Moet je huilen kindje, heeft je je pijn gedaan? Ik zalt een plakker zoeken. Kindje, toch.

En moeder, al lang vergeten, geraakt niet goed recht van de keukenvloer.


29 september


Tot slot: hulp in tijden van keuzestress voor mijn medegentenaren! Stemmen op uw favoriete projecten kan tot 14 oktober! Een warme uitnodiging om 1 van uw 3 stemmen te geven aan “Elk kind content in Gent” van De SLOEP vzw. Zij bieden elk jaar ondersteuning aan meer dan 1000 individuele gezinnen in Gentse wijken waar er nog te veel kinderarmoede is. Met de steun van het Burgerbudget willen ze nog meer vrijwilligers werven, ondersteunen en inzetten in de deelwerkingen zoals de conversatietafels Nederlands voor anderstaligen, fietslessen voor ouders, kinderopvang, sociale gidsen, verdeling van luiers, babymelk en baby-uitzet voor gezinnen in financiële nood,… Ik weet niet hoe het met u zit, maar daar geef ik graag mijn steun aan. Ook al gespot en heel tof: het “Babyspot met mobiele kraamcaravan” project van Expertisecentrum Kraamzorg De Kraamkaravaan, Huis van het kind Gent en Vzw Uitbureau. En voor de rest ben ik nog aan het kijken! Tips welkom!

Tot genoegen! (Hier of dus op facedingens of instagram)

7 responses to september ’17

  1. barbara says:

    wat heerlijk altijd, jouw schone verhaaltjes in prentjes… zoveel herkenning en lading en zo mooi… “gelukkig” bezit ik sinds een tweetal maanden ook een IG-account en volg ik je daar ook met evenveel plezier mee 😉

Geef een reactie

Pingbacks & Trackbacks