we doen eens wat anders. de fod gezondheidszorg pleitte deze week in een campagne voor twee jaar borstvoeding. het leidde tot heel wat discussie en heartfelt oproepen tot mildheid en dialoog. merci (onder andere) aan kirsten, sofie, lilith, roeline, annelore en de reageerders voor de inspiratie! ik weet: borstvoedingsweek is voorbij, maar u weet: dit blogske is wat slower. bij deze een overzicht van wat ik me persoonlijk heb zitten bedenken. niet exhaustief (slaak een blijde zucht, want anders zaten we hier volgende week nog 🙂 ) en het geheel behoorlijk vrij naar (c) goscinny & uderzo.
ik vond mijn input onder andere hier:
maja vande veldes betoog in dit stuk.
sofie en haar blog beleven een nieuwe liefde. ik moet u meedelen dat haar blog en ik daar ten zeerste over verheugd zijn, want girlfriend heeft wat te vertellen.
celia ledoux is momenteel druk met in-your-face-fictie maar in juli zei ze dit.
als je graag wat meer wil weten over borstvoeding: mijn leestips vind je in het lijstje.
Tot genoegen!
ps: tot nader order zitten we ook nog steeds op faceboek
Wat een leuke Asterix-insteek 🙂
Ik vind je voorstellen aan het einde heel erg goed, daar sta ik helemaal achter.
Als je borstvoeding kan geven, is dat het beste natuurlijk, maar dan moet je er wel de mogelijkheid toe krijgen. En als het niet gaat, moet daar ook niet dramatisch over gedaan worden. Dan beter flesmelk en een rustige mama dan een die er van het schuldgevoel onderdoor gaat. We kunnen nooit de hele tijd en op elk vlak het beste doen voor onze kinderen en onze kinderen kunnen daar best wel tegen.
die laatste zin: a-men zeg 🙂
Heel mooi weergegeven!
dankjewel 🙂
ik wil wel iedereen oproepen om het te laten weten als je het gehad hebt met mijn verwijzingen naar mijn kinderhelden. ik moet wel al meedelen dat ik vrees dat het een bodemloos vat is 🙂
Sterk stuk. Niets aan toe te voegen en tegen in te brengen :).
dankje wel. dat je er niks aan toe te voegen hebt, daar geloof ik wel lekker niks van 🙂 ik wéd dat jij ook zat te piekeren deze week (kijk uit naar je volgende!) xxx
Over andere dingen. Vanavond kan je bij mij lezen dat we keuzes hebben, maar ik heb het niet over BV :). Ik heb mezelf wat afgesloten van dat debat toen de melk op geraakte en ik op een LLL-forum de wind van voor kreeg op een afschuwelijke wijze. 🙂 Ik besefte plots dat het absurd was dat ik met neussprays en zes motiliums per dag + elke twee uur de wekker voor een kolfbeurt, wanhopig probeerde doorgaan. Dus ben ik er dan met verdriet mee gestopt.
zucht. we zouden kunnen… mensen aanmoedigen om hun hoogstpersoonlijke grenzen te respecteren. dammit. it’s a date vanavond op je blog 🙂
Heb ‘m bijgewerkt en op ‘publish’ gedrukt. Daar gaat ie.
Heel tedere tekening van jou en je baby, herfst 2015… Voor de rest weet ik over deze materie niks maar dan ook niks 😉 Alles heeft zijn voordelen en zijn nadelen zeker?
hahaha 🙂 merci voor je respons!
Verwijzingen naar kinderhelden zijn heerlijke nostalgie! Blijven gaan 🙂
🙂 ok, ik stuur toekomstige klachten dan naar u door
Haha, geen probleem, ik kan heel goed doen alsof ik geen Nederlands versta 😉
Zo’n mooie tekening (herfst 2015)! Ik kreeg meteen heimwee naar mijn peutertje aan de borst…
Fantastisch! En waar van begin tot eind. Ik aarzel zelf ook altijd om iets over borstvoeding te zeggen, omdat – tjah, zie hierboven dus – maar wat ben ik blij met deze post! (en merci voor de verwijzing)
Knap weergegeven, grappig dat je er ook over schrijft 🙂
Ha! blijkbaar ben je in mijn hoofd op bezoek geweest… Ik kreeg het zo mooi niet verwoord / in beeld gebracht
(weer eentje om te delen!)
Hai lore 🙂 bedankt, ik twijfel nog steeds hoor of het wel goed zit, toch maar op publish geklikt 🙂
Geweldig! Verspreid over een dag of vier werkte ik aan een blog over hetzelfde onderwerp. Zowat alles in jouw tekening is mijn gedachten gepasseerd en veel heeft ook min of meer op mijn scherm gestaan, alles weer geschrapt, nog eens wat getypt … maar ik kreeg het niet geordend. Daarom Is het kort geworden. Wat ik ervan vind en dat het bij mij wel ging. Met dank aan de vroedvrouwen ja.
http://mademoisellefresita.blogspot.be/2015/10/de-week-van-de-borstvoeding.html
Ik ben het zo hard eens met je aanbevelingen op het einde! Goede info, over bv/fv. Zorgen dat de correcte info toegankelijke plaatsen verkregen kan worden, liefst nog met een woordje extra uitleg ‘op maat’. Daarna kunnen ouders een gefundeerde keuze maken, in functie van het kind, de mama, het gezin en alles wat daar omheen hangt.
(ps: hoera voor kinderhelden!)
amen voor die ” op maat”! merci annelore <3
Heel leuk en grappig om te lezen! Verder ben ik vooral ongerust door inderdaad het gelobby dat er toch moet gebeurd zijn met de overheid of overheidsinstanties die maken dat K&G vaak zo’n bv-onvriendelijk (zelfs ontmoedigend) advies geven. Ook boekjes van de Gezinsbond die vol reklame staan voor kv doen er ook geen goed aan. Deze instanties zouden mamas moeten steunen, maar vaak ontmoedigen ze en sensibiliseren ze dat kv eigenlijk eerder de norm hoort te zijn…
Fan-tas-tisch!!! Het ordenen van al die complexe en conflicterende gedachten, die door ieders hoofd spoken, lijkt voor jou peanuts! En dan die mooie tekeningen en frisse lay-out die nooit zal vervelen, wat een talent!
Ik stond op het puntje om mijn mening hier toe te voegen, maar ik besluit om dat niet te doen en wel om de volgende redenen:
1. Jij hebt alles gezegd wat er te zeggen valt
2. In deze polemiek voel ik me inderdaad comfortabeler om gewoon te zwijgen: ieder zal immers zijn reden wel hebben om voor het een of voor het ander te gaan
3. Ieder moet gewoon voor zich zelf uitmaken welke keuze hij/zij wil maken omtrent babyvoeding en al de anderen moeten die keuze respecteren
4. Opdat ieder die keuze op een gedegen manier kan maken, is correcte objectieve informatie nodig
(en nu toch nog een beetje van mijn visie omdat ik het niet laten kan) ik weet dat aan dat laatste heel erg hard gewerkt wordt door diverse bovengenoemde instanties. Wel moet er nog hard gesleuteld worden aan de manier om die informatie te verspreiden, want teveel mensen voelen zich blijkbaar schuldig of gefrustreerd, wat wil zeggen dat er in de voorlichtingscampagnes onvoldoende rekening gehouden wordt met de individuele behoeften en normen van elke moeder, elke ouder. Daardoor gaat een mens zich aangevallen voelen en van zich afbijten, hetzij pro, hetzij contra en opvallend: het thema babyvoeding ligt blijkbaar heel gevoelig bij ouders, die, daarvan ben ik overtuigd, allemaal het beste voor hun kind willen!
Hier zit een gediplomeerde, 8 maanden moederende en borstvoedinggevende vroedvrouw die maar wat graag een plekje binnen kind en gezin zou bekleden om correct te ondersteunen.
Borstvoeding, flesvoeding, whatever suits you and your baby, Maar ondersteunen. Laten weten en voelen dat het kan.
Helaas “is er geen vacature voor de job waar u voor soliciteert.”
Ik blijf mee proberen.
Maar ja. Maar ja! Je hebt echt zo hard gelijk. Ik kreeg de vraag om een boek over bv te schrijven en ik zit er al twee maanden mee in mijn maag, want ik wil graag een SOS Tiet zijn voor wie het nodig heeft, ik wil graag de nodige luchtigheid maken rond het thema, want het is toch ook soms gewoon lekken en vlekken. Maar…maar…ik weet niet of ik sterk genoeg in mijn schoenen sta om de kritiek die sowieso gaat komen, en het schuldgevoel van alle defensieve mama’s die al op voorhand boos zijn omdat ik iets over bv schrijf en het gezever ga aankunnen. Dus ja. Ik twijfel nog altijd, ik geef mezelf nog 20 dagen. 2015 dus :).
nou go for it zou ik zeggen 🙂 lijkt me een gat in de markt, zo’n borstvoedingsboek dat vertelt over hoe het echt is. bon, neuters gonna neut he :-), maar ik ben ook wel zeker dat er een manier is om over dit onderwerp te schrijven zonder anderen tekort te doen. met empathie en de goesting om mensen te begrijpen kom je een heel eind toch? ik zou daar eerlijk gezegd beginnen. met ne focus groep ofzo! lijkt me bijzonder boeiend. en ik zou heel graag zo’n boek lezen dat niet gewoon preacht to the converted, maar de brug weet te slaan. dus hop hoor, schrijven maar die handel 🙂
Leuk en herkenbaar stuk, en ja, inderdaad, ervaringen uitwisselen zou interessanter en behulpzamer zijn, dan dé waarheid prediken. Na mijn een nogal dramatische bevalling exact 1 jaar geleden, en wat hindernissen in het begin (aanvankelijke kunstvoeding door te veel pijnstillers, kolven op intensief, …), is het toch gelukt -uiteindelijk meer dan 10 maanden- BV te geven. Dankzij goeie raad van vroedvrouwen in het ziekenhuis en thuis, lukte het snel redelijk goed (het zijn soms echt minidetails ivm bvb positie, die een wereld van verschil maken), en na 2-3 maanden ging alles vanzelf. Ik heb er (bijna) al die tijd van genoten, en het heeft mij geholpen de geboorte (waarvan ik niets heb “gemerkt” door volledige verdoving) te verwerken en een innige band op te bouwen met mijn zoon.
Zelf was ik 9 maanden na de geboorte thuis, wat natuurlijk een pluspunt is als je langer BV wil geven. In Duitsland (verder niet het meest kindvriendelijke land) kan je redelijk flexibel 14 maanden ouderschapsverlof (65% van je nettoloon) tussen moeder en vader verdelen. Ipv Kind en Gezin, komt de vroedvrouw aan huis (als je BV geeft bijna onbeperkt). Direct na de geboorte dagelijks, dan gespreider en later indien nodig/gewenst.
Ook ivm het thema keizersnede zou er ook wat mogen veranderen in de uitlatingen van bepaalde kringen. Ik heb dat persoonlijk echt lang moeten leren accepteren niet “natuurlijk” te bevallen, terwijl er rationeel gezien maar één optie was (à propos “je hebt altijd een keuze” 😉 ….
goh liesbeth, ik krijg er rillingen van als je het zegt. bevallen onder verdoving 🙁 ik moet er niet aan denken dat die ervaring dan gebagatelliseerd wordt onder de noemer “de baby is toch ok”. inderdaad een hoooop werk aan