u merkte het al: deze blog is eventjes (nog) slower dan anders.
één en ander heeft te maken met de hoogstinteressante combi van
de puk die ’s nachts wil partyen (like it’s 1999) en
de lettertjessoep die zich (liefst eerstdaags) tot een (liefst bril-jànt) schoolopstel zou moeten ontpoppen.
ik moet u hopelijk niet vertellen dat yours truly liever wat ventjes zou droedelen.
be back soon.
tot dan moet dit me toch nog even van het bewogen hart:
tot genoegen! (hier of hier)
ps:
(niet dat ik iemand met de vinger wil wijzen) (maar dit is echt op eigen risico hoor)
Nu ben ik wel benieuwd wat voor thesis het is. Ik heb destijds ook een doctoraat geschreven met een kind op de arm. geen tweede keer meer! Courage!
merci!
het is historisch onderzoek. ik weet niet waarom ik dacht dat ik het wel ff zou combineren,
het is niet dat ik daarvoor al erg georganiseerd was of zo 🙂
Chapeau! Ik ben al blij als ik met die ukkepuk thuis de was opgehangen krijg.
stel er je niet te veel bij voor: als mijn lief dat niet zou doen (en de was, en de plas, en de kook), was het hier momenteel maar triestig hoor 🙂
Ik ben ook wel benieuwd, ik verdedig volgende week mijn doctoraat, schrijven met twee kindjes, een verbouwing en ondertussen ook al beginnen werken… ik doe het ook geen tweede keer meer. Maar ben stiekem toch blij dat ik doorgezet heb. Veel moed!
veel succes volgende week!
Heel veel succes!
Oh … ik heb je blog net ontdekt … ik hoop dat het snel beter gaat want je blogt heerlijk.
’s Nachts partyen, da’s het voorrecht van pukjes. En die herinneren zich dat opeens weer, zo’n zestien jaar later. Het wakend slapen blijft moeders “voorrecht”. Succes met de thesis, en met de start morgen!