voor het lijstje dat intussen ook hier te vinden is:
boeken:
“relax mama” van elsbeth teeling (hey, je bent ok! zelfs de deze geloofde het na 112 pagina’s)
“perfecte moeders bestaan niet” van diana koster (wie haar evenwicht verloren is kan hier beginnen zoeken)
“doodle diary of a new mum” van lucy scott (voor de liefhebbers van het genre!)
“doodle mum” boek en blog van angie stevens (doodgewoon mooi)
het betere chillwerk vind je hier: club van relaxte moeders op facebook
eentje om naar uit te kijken: het boek van the gentlemoms verschijnt binnenkort! (hier al te bestellen voor de ongedurigen)
voor u allen:
gelukkige moederkesdag!
(ook als je niet van antwerpen bent: twee keer op een jaar is niet te veel lijkt mij)
PS: je kan onze wondere avonturen ook volgen op facebook
Zalig :), zo zalig. Brede glimlach en flink ontroerd. Dank voor die moederkesdagwens. Voor jou absoluut van hetzelfde!
Absoluut waar dat twee moederdagen per jaar niet overdreven is! En van die voetsporen, ja, ook dat is herkenbaar.
DE MAX.
Ik ben soms jaloers als mijn man smorgens naar zijn werk vertrekt en ik de hele dag twee kinderen moet entertainen! (Heb ik dat luidop getypt?)
t blijft tussen ons joh
Om het met de woorden van mijn bijna 3-jarige dochter te zeggen: Rock on, baby!
😀
Tegen mij zei er iemand vorige week “in het groene gras van uw buren zitten ook bruine plekken”.
Hoe vreemd ook, sindsdien trek ik me daaraan op.
@Tess: ik heb daar nog een mooiere voor gehoord: ‘THE grass is always greener on the other side because of all the shit they have.’
In tijden van het groene monster trek ik mij daar wel eens aan op. 😃
weer zo zo mooi.
Ik heb je blog net ontdekt, en wat vind ik ‘m geweldig. Zo herkenbaar allemaal. En dat, terwijl mijn jongste al 14 (jaar) is! Ben helemaal terug in de tijd, een stroll down memory lane – met weer levendig het gevoel van toen terug. Heerlijk om te lezen/kijken 🙂
merci! 🙂 dat vind ik nu tof zie, dat al dat geprul van de eerste maanden, veertien jaar later een leuke herinnering is
De vroedvrouw heeft gelijk: alles komt goed! Zelf verloor ik destijds compleet uit het oog, dat die periode niet eeuwig duurt. Of als ik het al wist, dan voelde het niet zo. Dat de onzekerheid, het soms gevangen voelen in die eindeloze saaie dagen, het aanmodderen en geen idee hebben waar je mee bezig bent, voorbij gaan. (Hoewel, dat laatste niet. Maar daar wen je aan en dan geeft het niet meer).